Historie odnalezione Andrzeja Kobalczyka: Architektoniczne wizje na hrabskim polu i smugach

"Miejsce, na którym obecnie budowana jest tomaszowska hala lodowa, było jeszcze do niedawna nazywane przez mieszkańców pobliskiej Brzustówki „hrabskim polem”. Istotnie, ten rozległy nadpilicki teren należał kiedyś do hrabiów Ostrowskich. Już w okresie międzywojennym uznano, że znakomicie nadaje się on do celów rekreacyjnych. Jego nową funkcję zapoczątkowało wybudowanie w 1929 roku przystani Tomaszowskiego Towarzystwa Wioślarskiego na lesistej działce, ofiarowanej przez hrabiego Jana Krystyna Ostrowskiego.
W latach 60. ubiegłego wieku powstała koncepcja urządzenia rekreacyjnych stawów na sąsiadującym z przystanią podmokłym terenie dawnego starorzecza Pilicy, nazywanym potocznie „smugami”. W tym celu sprowadzono nawet pływającą pogłębiarkę, ale po pewnym czasie tych planów zaniechano. Kolejny pomysł na wykorzystanie tych terenów, wysunięty na początku lat 70., odznaczał się wielkim rozmachem. Dokładnie w miejscu budowanej obecnie hali lodowej miał wyrosnąć cały kompleks obiektów sportowo-rekreacyjnych."

Jego wizję przedstawiono w dzienniku „Głos Robotniczy” z 25 kwietnia 1973 roku. W artykule, zilustrowanym rysunkową wizją przyszłego kompleksu, napisano, że miał on powstać głównie staraniem ówczesnych Zakładów Włókien Chemicznych „Wistom”. Całkowity koszt przedsięwzięcia oszacowano na blisko 84 mln zł, z czego ponad połowa miała pochodzić z tychże zakładów. Projekt opracowany przez warszawskich architektów na czele z dr. arch. Wojciechem Zabłockim - wybitnym architektem, a zarazem znakomitym szermierzem – olimpijczykiem, robił duże wrażenie.

„W pierwszym etapie budowy wzniesiona zostanie hala sportowa z obiektami towarzyszącymi. W większej części hali powierzchnię 12 tys. m. kw. zajmą m.in. boiska do piłki ręcznej, koszykówki, siatkówki, ring bokserski, plansze szermiercze, zaś pod trybunami – sala ćwiczeń siłowych. W pozostałej części obiektów mieścić się będzie hala basenów krytych, a w niej basen uniwersalny o wymiarach 25 na 12,5 m z wydzielonym miejscem do skoków z trampoliny. Przewidziano też osobny basen dla dzieci” – donosiła łódzka gazeta.

Wśród projektowanych pomieszczeń wymieniono również saunę z masażem wodnym i kawiarnię. Na widzów w obu częściach hali miało czekać półtora tysiąca miejsc. W wyniku drugiego etapu budowy obok hali sportowej miały powstać dwa baseny odkryte wraz z budynkiem stacji oczyszczania wody. Jeden z basenów miał mieć wymiary olimpijskie.

Prace budowlane miały się rozpocząć w kwietniu 1974 roku i potrwać trzy lata. Tych ambitnych zamiarów jednak nie zrealizowano. Podobnie stało się z budową stadionu sportowego, rozpoczętą później na nadpilickich błoniach, jak też z koncepcją zlokalizowania tutaj aquaparku.